بررسی های اسلامی

علامه طباطبایی در المیزان روایتی نقل می کند به این مضمون که سلام ابن مستنیر روایت کرده و گفت نزد 

امام باقر(ع)بودم که حمران ابن اعین داخل شد و چندمسئله پرسید همین که حمران خواست برخیزد به

امام عرض کرد:این را خدمت شما عرضه بدارم که ما هر وقت خدمت شما شرفیاب می شویم،بیرون نمی

رویم مگر در حالی که دلهایمان رقّت و خاطرمان آسایش و امنیت یافته به طوری که دیگر هیچ غمی از دنیا در

دلمان نمی ماند و آنچه از مال دنیا در دست مردم است چون پر کاهی به نظرمان می رسد،ولی وقتی از

حضورتان بیرون می رویم و با مردم و تاجران همنشین می گردیم دنیا در نظر ما محبوب می شود،سّر این

چیست؟

 

امام باقر(ع):فرمود این مربوط به دلها ست که گاهی نرم است و گاهی سخت